တစ္ရံေရာအခါဆီသို႕....

တစ္ေခါက္တစ္ခါေတာ႕ၿဖင္႕
အေဖာ္အေပါင္းစံုစံုညီႏွင္႕
အေရာက္ ေလ်ာက္လွမ္းခဲ႕ပါအံုးမည္
ၿမစ္ဧရာနေဘးက
ခ်စ္စြာေသာ..ၿမိဳ႕ငယ္ေလးေရ.....။

ပြင္႔ဖတ္နီနီ
စိန္ပန္းေတြ..တန္းစီေနတဲ႕
တို႕ေတြရဲ႕....ေက်ာင္းေတာ္ေဟာင္းေလးဆီ......

ခေနာ္နီခေနာ္နဲ႕
ၿပိဳက်ေတာ႕မတတ္..ၿဖစ္ေနတတ္တဲ႕
တို႕ရဲ႕..ခ်စ္စြာေသာ
ပံုဆြဲေဆာင္ေလးဆီ.......

ဧရာ၀တီၿမစ္ကမ္းနေဘးက
ေရတမာေလးေတြတန္းေနတဲ႕
တို႕ေတြရဲ႕....ေပၚေတာ္မူေစတီေလးဆီ.....

ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕
မခြဲအတူ..စားသြားခဲ႕တဲ႔
တို႕ေတြရဲ႕.....အေဆာင္ေဟာင္းေလးဆီ...

ကြင္းၿပင္က်ယ္က်ယ္
ၿမက္ရိုင္းေတြၿဖတ္ကာရယ္
ေန႕..ညမထား
တို႕...အေရာက္သြားစားခဲ႕ၾကတဲ႕
သဲကြင္းထဲက...ေတာဆိုင္ေလးဆီ...

တစ္ေခါက္တစ္ခါေတာ႕...
အေရာက္သြားၾကရေအာင္ပါ..
ခ်စ္လွစြာေသာ..သူငယ္ခ်င္းတို႕...

တို႕ေရာက္သြားရင္ၿဖင္႕
အသက္ကိုမငဲ႕ၾကဆို႕ရဲ႕...

ငယ္ရြယ္တံုးကလို
မိုးထဲေလထဲလဲ
စက္ဘီးကိုယ္စီ.
တူတူညီညီ..ၿပန္စီးၾကပါဆို႕..

ဟိုးအရင္အိပ္ပ်က္ညေတြလို
အရိပ္ေလးတစ္ခုကို
တို႕တူတူေစာင္႕ၾကပါဆို႕.....

ၿမစ္ဧရာ..နေဘးက
မင္းဧရာ..တံတားေလးေပၚလည္း
တို႕တူတူ..ေလ်ာက္ၾကပါဆို႕......

ထာ၀စဥ္..ပန္ၿခံထဲက
တို႕ထိုင္ဖူးခဲ႕ၾကတဲ႕
ခံုတန္းေလးေတြမွာ..
တူတူၿပန္ထိုင္ရင္း...
ဟိုအရင္က..ခ်စ္သီခ်င္းေလး.ၿပန္.ဆိုညည္း ဆို႕ရဲ႕။

တစ္ေယာက္တစ္ေနရာ...
တစ္ၿမိဳ႕..တစ္ႏိုင္ငံ..
ပင္လယ္ေတြၿခား...
ဘယ္ေလာက္ပဲ..ေ၀းသြားၾကလဲ...
အၿမဲထာ၀ရ..သတိတယ ရွိလ်က္ပါ
ခ်စ္လွစြာေသာသူငယ္ခ်င္းတို႕...။

                                                                                                                         coffee

မိခင္..တမ္းခ်င္း

အသက္ တစ္မ်ွ

အသက္ မက

ခ်စ္ခဲ႕ရသည္

ပိုမည္ မထင္အံ႕ ။

ရင္တြင္းၿဖစ္တည္

သေႏၶတည္၍

ရင္မွ ေမြးဖြား

ခ်စ္စြာေသာ..သားအား

ရင္ႏွင္႕ရင္း၍

ခ်စ္ခဲ႕ရသည္ 

ပိုမည္ မထင္အံ႕ ။

ေမြးစအရြယ္

လသားငယ္ငယ္

နီနီတာရဲ

သည္းဆိုင္ခဲကို

၀ါဂြမ္းတစ္မ်ွ

ေထြးေပြ႕ယုယ

ခ်စ္ခဲ႕ရသည္

ပိုမည္ မထင္အံ႕ ။

စကားတီတာ
မပီကလာအရြယ္
လူမမယ္ကေလး
အေမ..ေခၚေတးေၾကာင္႕
ရင္တြင္းပီတိ....တိုင္းမသိခဲ႕ ။

တီးတိုးတြတ္တာ
မ်ားစြာအေမး
မေမာပါ..ေမေၿဖေပးရင္း
အေမ႕ရဲ႕သား....
လူလားေၿမာက္လာခဲ႕ေပါ႕..။

အေတာင္အလက္ဆံု
ေမ႕ရင္အံုမွ
ေ၀းရာထြက္သြား
တစ္ေန႕မ်ားၿဖင္႕
မလြဲဧကန္
အမွန္ၿဖစ္လည္း.....။

သား..အလိုရွိသမ်ွ
ဖန္ဆင္းခြင္႔ရႏိုင္ဖို႕
အေသြး....အသား
အသည္းႏုလံုးေတြ...ကုန္မလား
အဆံုးတကာ႕..အဆံုး
အသက္ပင္ ဆံုးေစ
အၿမဲ..ထာ၀ရ
ၿဖည္႕စြမ္းမိခ်င္
မိခင္ရင္တြင္း
အစစ္မွန္ဆံုးေသာ...တမ္းခ်င္း။

                                                                                                                     coffee

စာမ်က္နွာ...သစ္

ဘ၀က..
တစ္ခါတစ္ခါမွာ..
သခ်ာၤဖတ္စာ..တစ္အုပ္လို
က်ဥ္းေၿမာင္းလြန္းတဲ႕..ေဘာင္တစ္ခုထဲကဘဲ
အင္မတန္က်ယ္ၿပန္႕တဲ႕
နိယာမ..သေဘာတရားေတြ
ရွိေနတတ္တယ္....။

တစ္ခါတစ္ခါေတာ႕
တြက္နည္းမွန္ၿပီး..formula မွားေနတဲ႕
ပုစာၦတစ္ပုဒ္လို...
ဘယ္ေလာက္အခ်ိန္ကုန္ခံတြက္တြက္
အေၿဖမွန္ထြက္မွာ...မဟုတ္ၿပန္ဘူး...။

ဘ၀ရဲ႕
အေၿဖလႊာထဲက
ေရးၿခစ္ၿပီးသား...ပုစာၦမွားေတြကို
ၿဖဲဆုတ္ခြင္႕မရွိေတာ႕မဲ႕တူတူေတာ႕
ကန္႕လန္႕မ်ဥ္းရဲရဲတားရင္း
ေနာက္စာမ်က္ႏွာသစ္ကိုသာ
အေသအခ်ာဖြင္႕လိုက္ပါ..သူငယ္ခ်င္း...။

                                                                                                                          coffee